Zatrzymajmy się na chwilę...
...i poobserwujmy szpaki.
To właśnie na podstawie lotu tych ptaków Giorgio Parisi rozpoczyna matematyczną analizę mechaniki poruszania się ptactwa w złożonych grupach, aby poprowadzić nas przez różne działy fizyki. „Taniec szpaków” to kolejna pozycja od wydawnictwa Zysk i s-ka, która pozwala nam zbliżyć się do nauk ścisłych i poznać umysł genialnego fizyka, który w 2021 roku został laureatem Nagrody Nobla.
Rozpoczynając obserwację powietrznego tańca szpaków Giorgio Parisi płynnie przeprowadza nas przez most, dzielący nas ze światem fizyki teoretycznej – od cząstek elementarnych, przez zjawiska zbiorowe, do systemów złożonych. Całość wykładu, jaki mamy okazję przeczytać uzupełnia odniesienie do kontekstu historycznego i relacja rozwoju idei leżących u podstaw każdego z poruszanych zagadnień. Problemy, które na pierwszy rzut oka mogą okazać się bardzo skomplikowane, tutaj jawią się w sposób przystępny i zrozumiały nawet dla osób, których fizyka i nauki ścisłe nie były ulubionymi przedmiotami w programie nauczania.
„Taniec szpaków” zwraca uwagę tytułem, który tak naprawdę jest tylko wstępem do tematów trudniejszych. Giorgio Parisi na początku swoich działań zajmował się teorią cząstek elementarnych i wraz z Guido Altarellim napisali słynne równania ewolucji patronów. Książka, którą wydawnictwo Zysk i s-ka nam proponuje to nic innego, jak maleńka cegiełka wiedzy fizycznej, którą zwykły śmiertelnik, nie będący za pan brat z naukami ścisłymi może nie zrozumieć.
Choć autor naprawdę starał się wyjaśnić wszystkie tezy, pojęcia i wnioski w sposób prosty, nadal jest to pozycja, która może odstraszyć czytelników. Pierwsza część tej krótkiej książki jest łatwiejsza w odbiorze, druga zaś to już czysta fizyka. Czytałam „Taniec szpaków” powoli, próbując na spokojnie zrozumieć, o czym w zasadzie rozprawiam z autorem i większość z tego udało mi się ogarnąć za pierwszym czytaniem. Myślę, że kiedy ponownie sięgnę po tę pozycję to skupię się na tym, czego teraz nie zrozumiałam.
„Taniec szpaków” to książka, po którą warto sięgnąć, jeżeli macie już kilka pozycji z nauk ścisłych za sobą. Nie jest to lektura podręcznikowa, nie nudzi i nie męczy. Jeżeli dacie jej choć odrobinę zaufania i skupicie się na tym, co Giorgio Parisi próbuje przekazać za pomocą tańca szpaków, to na pewno zrozumiecie bardzo wiele tematów, jakie autor porusza. Ja, wrócę do tej lektury jeszcze nie raz, aby przyswoić całość informacji, jakie Parisi serwuje w „Tańcu szpaków”.